Bankiem spółdzielczym, w myśl art. 20 ustawy Prawo bankowe, jest bank w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (u.f.b.s.), tj. bank będący spółdzielnią, do którego w zakresie nieuregulowanym wymienionymi ustawami, stosuje się przepisy ustawy Prawo spółdzielcze. W myśl art. 13 ust. 2 ustawy Prawo bankowe założycielami banku spółdzielczego mogą być tylko osoby fizyczne w liczbie wymaganej dla założenia spółdzielni, określonej ustawą Prawo spółdzielcze (tj. min. 10 osób). Bank spółdzielczy co do zasady jest obowiązany zrzeszyć się z bankiem zrzeszającym, na zasadach określonych w art. 16 u.f.b.s. Obowiązek ten nie dotyczy banków spółdzielczych, których kapitał założycielski wynosi co najmniej równowartość 5 000 000 euro. Do banków tych nie stosuje się przepisów u.f.b.s., z wyjątkiem art. 5a, art. 10a-10e, art. 11-13, art. 15 i art. 32-37, chyba że banki te są zrzeszone na zasadach określonych w art. 16 u.f.b.s. lub są uczestnikami systemu ochrony, o którym mowa w art. 22b ust. 1 u.f.b.s. albo zrzeszenia zintegrowanego, o którym mowa w art. 22o ust. 1. u.f.b.s. Zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy Prawo bankowe, w przypadku banków spółdzielczych, których założyciele wyrazili zamiar zrzeszenia się z wybranym bankiem zrzeszającym, kapitał założycielski nie może być niższy od równowartości w złotych 1 000 000 euro. Banki spółdzielcze, do których u.f.b.s. stosowana jest w całości podlegają przewidzianym w tej ustawie ograniczeniom terytorialnego i przedmiotowego zakresu działalności.